POEMA GALICIA EN GALLEGO

Catedral, vista desde la Alameda

O meu dominio do galego escrito é escaso por iso precisei do tradutor da Xunta para pasar ao idioma galego este poema que orixinalmente fixen en castelán, non en español, posto que tan españois son un idioma como o outro.


GALICIA
Acelérase eu corazón,
séntote como unha caricia
ateigado de ilusión,
achégome a ti: Galicia.

Esta terra tan bela,
Cos seus montes, vales e rías;
Es como unha doncela,
es toda a túa, poesía.
A Coruña: Praza de María Pita;
Torre de Hércules, faro mariñeiro.
Aínda que esteas de visita,
nesa cidade, nunca serás forasteiro.
Dársena da Mariña,
Cidade de Cristal,
máis alá, Santa Cristina;
Xardíns de Méndez Núñez e a rúa Real.
Un recordo ao máis próximo,
Lorbé, Oleiros e Mera.
Aínda que quedan máis a man,
Carnoedo e La Pedreira.
Cantan os de Milladoiro
a Santiago e a súa Catedral,
na Praza do Obradoiro,
conxunto monumental.
En Lugo e as súas murallas,
cidade que o Miño baña,
pelexaron en mil batallas
celtas, romanos e "María Castaña".
Pontevedra noutra esquina
chámanos a atención.
Alí a La Virgen Peregrina
quérena con devoción.
En Vigo está Samil e a súa praia.
e para ver a esplendida Ría
nada mellor que subir a atalaia
que nos brinda a Virxe de Guía.
Ourense e a súa Ponte Romana,
A Catedral e os seus arrabaldes
e, moi preto, moi a man,
As Burgas, fontes termais.
Galicia, campesiña e mariñeira,
aos teus pobos e ás túas xentes,
por moi lonxe que me fose
sempre vos tería presentes.
Matías Ortega Carmona.
Nota:
María la Castañeira, foi unha heroína lucense que se
enfrontou o poder eclesiástico no século XIV. O pobo conservou a súa memoria facendo habitual
a frase: "Nos tempos de Mari Castaña... "